สถูป? ศาลพระภูมิ? ต้นคริสต์มาส? สิ่งใดกันที่เรามองเห็นในภาพถ่ายของ เอิท - พงศธร บุญโต

ผ่านพ้นไปแล้วสำหรับเดือนธันวาคม เดือนแห่งเทศกาลคริสต์มาส ที่เต็มไปด้วยสีสันของการเฉลิมฉลอง แต่ถึงแม้ว่าจะเข้าสู่เดือนกุมภาพันธ์มาแล้ว ทำไมเราถึงยังคงรู้สึกราวกับว่าเทศกาลคริสต์มาสไม่ได้จากเราไปไหนไกล จนอดสงสัยขึ้นมาไม่ได้ว่า อะไรกันแน่ที่ทำให้เรานึกถึงเทศกาลคริสต์มาส? หรือว่าแท้จริงแล้วคริสต์มาสจะไม่เคยจากเราไปไหนเลย?

เหมือนกับที่ เอิท - พงศธร บุญโต ช่างภาพอิสระ ผู้ถ่ายภาพสุดเอ๊ะ ชวนขยี้ตามองซ้ำอย่าง ‘Is that Christmas tree?’ กำลังพิสูจน์ให้เราเห็นว่า อะไรก็สามารถทำให้เรานึกถึงคริสต์มาสได้ ถ้าใจเราอยากจะนึกถึง ต่อให้สิ่งนั้นจะเป็นศาลพระภูมิ หุ่นไล่กา และสถูปเก็บอัฐิที่เราคุ้นเคยกันมาตั้งแต่เด็กก็ตาม

“จริง ๆ มันเป็นความหน้าแตกของเอิทเองครับ หลังจากอยู่กรุงเทพมานานหลายปี พอได้มีโอกาสกลับมาอยู่บ้านที่ราชบุรี ก็ใกล้กับช่วงเทศกาลคริสต์มาสพอดี ทำให้เวลาขับรถไปไหนมาไหนตอนกลางคืน เลยมักจะเห็นแสงไฟแบบต้นคริสมาสต์อยู่ไกล ๆ ชวนให้เราคิดไปว่าไฟเหล่านั้นน่าจะเป็นต้นคริสต์มาสที่เขาตั้งเอาไว้ แต่พอขับไปใกล้ ๆ โอ้โห นี่มันศาลพระภูมินี่หว่า ซึ่งมันทำให้เอิทคิดได้ว่า ‘จริง ๆ แล้วเราเองก็เห็นศาลพระภูมิที่เขาติดไฟแบบนี้มาตั้งแต่เด็ก ๆ แต่ทำไมสิ่งแรกที่เรานึกถึง กลับเป็นต้นคริสต์มาสล่ะ?’ หลังจากนั้นเอิทเลยได้ไอเดียมาเป็นงานชิ้นนี้ครับ” ศิลปินเล่าถึงที่มาของเบื้องหลังแนวความคิดในภาพถ่ายชุดนี้ให้ฟังอย่างเป็นกันเอง

เมื่อถามศิลปินต่อว่าอะไรคือเอกลักษณ์ในงานของศิลปิน เพราะไม่เพียงภาพถ่ายชุด ‘Is that Christmas tree?’ เท่านั้นที่ศิลปินเลือกถ่ายทำในความมืด แต่ภาพถ่ายชุดอื่น ๆ ก็มักจะเกิดขึ้นในยามค่ำคืนเช่นกัน หรือว่าศิลปินจะหลงใหลในความมืด และชื่นชอบในการจัดแสงไฟเป็นพิเศษหรือเปล่า ซึ่งศิลปินก็ตอบว่าเป็นอย่างนั้นจริง ๆ แต่นอกเหนือจากความชอบ อีกสิ่งหนึ่งที่เป็นแรงขับเคลื่อนให้เลือกใช้ฉากหลังเป็นตอนกลางคืน ก็คือ “ความกลัว”

“เอิทเป็นคนที่ค่อนข้างจะกลัวอะไรหลาย ๆ อย่าง เลยอยากเล่นกับความกลัวของตัวเอง และพยามจะเอาชนะความกลัวเหล่านั้นครับ เช่น ความจริงแล้วเอิทเป็นคนที่กลัวผีมาก แต่ในหลาย ๆ งาน เอิทกลับเลือกที่จะเอาไฟสีต่าง ๆ ไปติดตั้งในป่าช้า หรือเอาไฟปีใหม่ไปพันกับสถูปใส่กระดูก แต่เอิทไม่ได้ลบหลู่นะครับ แต่วิธีการพวกนี้เป็นอีกหนึ่งวิธีที่เอิทใช้บอกเล่าความกลัวของตัวเอง และเป็นการพยามก้าวข้ามความกลัวพวกนี้ครับ”