“เมื่อภาพวาดคือการเยียวยา” สำรวจโลกฮีลใจในสายตาของ Thani แม้ไม่เกิดขึ้นจริงแต่สัมผัสถึงใจ

ในหลาย ๆ ครั้ง ผลงานศิลปะก็ไม่ได้เยียวยาแค่ตัวผู้ชม แต่รวมถึงตัวผู้สร้างเองด้วย เหมือนกับที่ ‘Thani’ หรือ ‘ธานิ-ธนิดา ปานบ้านแพ้ว’ ศิลปินอิสระ และ First Jobber สายกราฟิกดีไซเนอร์ ผู้เรียนจบจากมหาวิทยาลัยศิลปากร คณะมัฑนศิลป์ ภาควิชาออกแบบนิเทศศิลป์มาหมาด ๆ ได้ใช้ภาพวาดบนหน้ากระดาษเป็นดังเครื่องมือบำบัดจิตใจในวันที่โลกความจริงอาจไม่สวยงามมากนัก

“เด็กหญิงใส่เสื้อสีขาวเสมอเปรียบเสมือนกับจิตใจอันบริสุทธิ์ที่พร้อมจะเติมเต็มสีสันหลากหลายเข้ามาในชีวิตไม่ว่าจะเป็นเรื่องดีหรือเรื่องร้าย” คือคำอธิบายสั้น ๆ ที่ Thani บอกกับเราถึงตัวละครหลักในภาพวาดของเธอที่มักปรากฏตัวในสภาพแวดล้อมที่แปลกประหลาดบ้างก็ชวนฝัน เช่น บนกองเก้าอี้ระเกะระกะสูงชัน กลางทุ่งหญ้าสูงรก และบึงบัวหนาทึบ เป็นต้น

เธอเริ่มเล่าถึงคอนเซปต์การวาดเพื่อเยียวยาเหล่านี้ว่า “เราวาดรูปเพื่อบำบัดจิตใจตัวเอง เพราะในชีวิตประจำวันของเรามักเจอแต่ความเป็นจริงมากเกินไป อย่างน้อยรูปเหล่าวาดนี้จะนำพาเราไปสถานที่ที่สวยงามและสงบแทนเราบนโลกแห่งความเป็นจริง”

“เราใช้สีโปสเตอร์ในการทำงานทั้งหมด เพราะช่วงสอบเข้ามหาวิทยาลัยพี่ ๆ ที่สอนเขาบังคับให้ใช้สีโปสเตอร์ เป็นหลัก ทีนี้พอสอบติดแล้วสีโปสเตอร์ที่ซื้อเตรียมไว้มันเหลือเยอะมาก ๆ เราเลยเริ่มใส่สีโปสเตอร์แบบจริงจังไปเลย บวกกับได้ค้นพบในภายหลังว่าพวกฉากหลังของ Ghibli studio เป็นงานวาดมือโดยใช้สีโปสเตอร์เกือบทุกงาน เลยเป็นแรงบันดาลใจในการฝึกฝนสีโปสเตอร์มาตลอด” เธออธิบายถึงเทคนิคที่เธอถนัด

Thani ยังแชร์ผลงานที่ฮีลใจเธอสุด ๆ ให้เราฟังด้วยว่า “เราอยากเล่าถึงภาพนี้มาก ๆ เลย ภาพนี้มีชื่อว่า ‘Balloon’ เราได้แรงบันดาลใจจากความรักของคนรอบข้าง เป็นรูปที่อบอุ่นที่สุดตั้งแต่เราวาดมา เราวาดรูปนี้ก่อนอกหักเลยรู้สึกว่าเราวาดรูปที่อบอุ่นแบบนี้ไม่ได้อีกแล้ว โดยลูกโป่งสีแดงหนึ่งลูกจะแทนหัวใจที่มอบความรักให้เราหนึ่งคน เราค่อย ๆ กอดความรักของพวกเขาอย่างทะนุถนอมเพราะเรากลัวว่าวันหนึ่งมันจะแตกสลายและหายไป”

“อีกชิ้นหนึ่งที่เตือนสติเราคือภาพ ‘hill chair’ เราตั้งใจวาดภาพเก้าอี้แทนบทบาทของชีวิต โดยแต่ละคนจะมีหลายบทบาทในคนเดียวที่ซ้อนทับกันหลายชั้นจนเป็นภูเขา แต่ถ้าเกิดว่ามีหน้าที่ใดหน้าที่หนึ่ง หรือบทบาทใดบทบาทหนึ่งพังทลายลง เราจะสำคัญอยู่ไหม และเราจะทำอย่างไรต่อไปดี”

เมื่อเราถามเธอถึงรูปแบบงานต่อไปในอนาคตข้างหน้า เธอก็บอกกับเราว่า “เรานึกไม่ออกเลย แต่เราตั้งใจว่าในอนาคตเราคงจะฝึกวาดภาพทิวทัศน์ให้มากขึ้น และยังคงรักษาคอนเซ็ปเด็กเสื้อขาวไปเรื่อย ๆ เพราะอยากพาคนอื่นเติมเต็มสีสันเหมือนที่เราเติมสีสันให้ตัวเอง”

hill chair

เก้าอี้แทนบทบาทของชีวิต แต่ละคนจะมีหลายๆบทบาทในตัวเดียวกันจนเป็นภูเขา ถ้าเกิดมันร่วงหรือพัง เราจะสำคัญอยู่ไหม

Balloon

รูปนี้เราได้แรงบันดาลใจจากความรักของคนรอบข้าง เป็นรูปที่อบอุ่นที่สุดตั้งแต่เราวาดมา เราวาดรูปนี้ก่อนอกหักเลยรู้สึกว่าเราวาดรูปที่อบอุ่นแบบนี้ไม่ได้อีกแล้ว ลูกโป่งสีแดงหนึ่งลูกแทนหัวใจที่มอบความรักให้เราหนึ่งคน เราค่อย ๆ กอดความรักของพวกเขาอย่างทะนุถนอมเพราะเรากลัวว่าวันหนึ่งมันจะแตกและหายไป”

Pls play with me

ตอนที่เราทำthesisอยู่ เป็นช่วงเวลาที่เครียดมากจนอยากออกไปเล่นกับเพื่อน ๆ แต่ในช่วงเวลานั้นไม่มีใครว่างมาเจอเราเลย

Until dawn

“ในยามที่เคลิ้มหลับตาลง เเต่กลับมีเสียงที่น่ากวนใจเกิดขึ้นในความคิด เสมือนกับหญ้าที่ขึ้นรกอยู่ท่ามกลางตัวของเรา สร้างความกังวลใจเเละกวนใจตลอดค่ำคืน”

รูปนี้เราวาดตอนที่เราอกหักใหม่ ๆ เราอยากจะขมตาให้หลับมากๆแต่หลับไม่ได้ เพราะมีความคิดต่างๆ ถาโถมเข้ามาจนนอนไม่หลับ

เราจะพิเศษในช่วงเวลาสั้น ๆ ของใครซักคน

ถ้าใครอยากลองเข้าไปสำรวจโลกแห่งจิตใจของ Thani และชมสีสันแห่งชีวิตที่เธอแต่งแต้มขึ้นใหม่ ก็สามารถตามไปชมได้ทาง Instagram https://www.instagram.com/i.am.thani/ ได้เลย