มนุษย์คนหนึ่งมีชีวิตเฉลี่ยประมาณ 80 ปี แต่ถ้าวัตถุสิ่งของต่าง ๆ ที่เราหยิบใช้ล่ะ มีอายุเท่าไรกัน? ที่จริงแล้วอายุของมนุษย์อาจจะไม่ใช่ 80 ปีด้วยซ้ำ แต่ยาวนานไปไกลกว่านั้น ถ้านับว่า “ชีวิต” ดำรงอยู่ภายในการจดจำของผู้อื่น หรือสั้นกว่านั้น ถ้านับว่าชีวิตจบลงแล้วตอนที่เขาไม่สนใจ (...) และในนิทรรศการ ‘GROUND’ ที่จัดแสเงพาลาภ ด่านจิตร์ตรง และ เพย์ เพียว ทันต์ นโย คู่หูศิลปินชาวไทยและเมียนมาร์ วัสดุธรรมดาต่าง ๆ อย่างปลั๊กไฟ ท่อยาง ลวดเหล็ก และหลอดโลชั่นปรับผิวเรียบเรียน กระจ่างใส จะกลายร่างเป็นประติมากรรมหน้าตาประหลาด ดังเอเลี่ยนจากต่างโลกมาบุกรุกในโกดังร้างเจือแสงไฟสีแดง

มนุษย์คนหนึ่งมีชีวิตเฉลี่ยประมาณ 80 ปี แต่ถ้าวัตถุสิ่งของต่าง ๆ ที่เราหยิบใช้ล่ะ มีอายุเท่าไรกัน? ที่จริงแล้วอายุของมนุษย์อาจจะไม่ใช่ 80 ปีด้วยซ้ำ แต่ยาวนานไปไกลกว่านั้น ถ้านับว่า “ชีวิต” ดำรงอยู่ภายในการจดจำของผู้อื่น หรือสั้นกว่านั้น ถ้านับว่าชีวิตจบลงแล้วตอนที่เขาไม่สนใจ (...) และในนิทรรศการ ‘GROUND’ ที่จัดแสเงพาลาภ ด่านจิตร์ตรง และ เพย์ เพียว ทันต์ นโย คู่หูศิลปินชาวไทยและเมียนมาร์ วัสดุธรรมดาต่าง ๆ อย่างปลั๊กไฟ ท่อยาง ลวดเหล็ก และหลอดโลชั่นปรับผิวเรียบเรียน กระจ่างใส จะกลายร่างเป็นประติมากรรมหน้าตาประหลาด ดังเอเลี่ยนจากต่างโลกมาบุกรุกในโกดังร้างเจือแสงไฟสีแดง

‘GROUND’ นิทรรศการที่ทำให้ความเสื่อมสลายดำรงอยู่

มนุษย์คนหนึ่งมีชีวิตเฉลี่ยประมาณ 80 ปี แต่ถ้าวัตถุสิ่งของต่าง ๆ ที่เราหยิบใช้ล่ะ มีอายุเท่าไรกัน? ที่จริงแล้วอายุของมนุษย์อาจจะไม่ใช่ 80 ปีด้วยซ้ำ แต่ยาวนานไปไกลกว่านั้น ถ้านับว่า “ชีวิต” ดำรงอยู่ภายในการจดจำของผู้อื่น หรือสั้นกว่านั้น ถ้านับว่าชีวิตจบลงแล้วตอนที่เขาไม่สนใจ (...) และในนิทรรศการ ‘GROUND’ ที่จัดแสเงพาลาภ ด่านจิตร์ตรง และ เพย์ เพียว ทันต์ นโย คู่หูศิลปินชาวไทยและเมียนมาร์ วัสดุธรรมดาต่าง ๆ อย่างปลั๊กไฟ ท่อยาง ลวดเหล็ก และหลอดโลชั่นปรับผิวเรียบเรียน กระจ่างใส จะกลายร่างเป็นประติมากรรมหน้าตาประหลาด ดังเอเลี่ยนจากต่างโลกมาบุกรุกในโกดังร้างเจือแสงไฟสีแดง

ที่จริงตอนแรกที่เดินเข้าไปใน Ground Bangkok แกลเลอรี่เปิดใหม่ย่านดอนเมือง เราก็รู้สึกจริง ๆ ว่านี่คือสิ่งมีชีวิตรูปร่างประหลาด ที่มาสร้างจุดพักอาศัยในบรรยากาศที่ประหลาดเหมือนกัน คือเป็นพื้นที่โล่งกว้าง กับแสงแค่เพียงเล็กน้อยที่ผนังและจากภายในของพวกมันแต่ละตัว

แสงสีแดงนั้นเป็นเหมือน “หัวใจ” คือดังอวัยวะชิ้นหนึ่งที่สูบเลือดเศษชิ้นส่วนวัตถุดเหล่านั้นให้หายใจออกมาได้จริง ๆ และจึงเป็นหัวใจในเชิงสัญลักษณ์​ด้วย คือสื่อถึงความหมายของการมีชีวิต เรื่องจิต ทั้งของคนและสิ่งของ ที่เป็นสมองกลคอยทำให้แขนขาขยับได้ และทำให้วัตถุทำงานของมันไปได้ และในขณะเดียวกัน เราก็จะเห็นเศษซากที่แปลกประหลาดเหล่านี้ ใช้ชีวิตอยู่ในนิคมใหม่ของมัน โดยมีสิ่งแปลกปลอมที่สุดคือร่างกายมนุษย์ของเรา หลุดเข้าไปเดินดู แบบไม่รู้ว่าจะทำตัวยังไงกับพวกมันดี

หลังจากใช้เวลากับมันสักหน่อย ความรู้สึกแปลกที่แปลกทางของเรา และความประหลาดปนฉงนใจในความหลุดโลกที่นี่ ก็กลายเป็นความคุ้นเคย เพราะเจ้าก้อนประหลาดเหล่านี้ต่างก็เคยเป็นสิ่งของรอบตัวที่เราเห็นได้ในชีวิตประจำวันทั้งนั้น เพียงแต่มันผ่านกาลเวลา ผ่านการสูญสลาย และทำให้ร่างกายมันเปลี่ยนโฉม ไม่ต่างกับมนุษย์ผู้กร้านโลกสักคน "เมื่อเสียงของฉันจางหายไป ให้หัวใจของคุณร้องเพลงด้วยเสียงสะท้อนของช่วงเวลาที่เรามีร่วมกัน" ศิลปิน เพย์ เพียว ทันต์ นโย กล่าว และเราคิดว่าชีวิตของความเสื่อมสลาย จริง ๆ แล้วก็อาจจะเป็นแค่นั้น คือการกลายเป็นสิ่งใหม่ และเป็นสภาพแวดล้อมใหม่ ๆ ไปทั่วสุดสายตาเลยด้วยซ้ำ เพราะวัตถุที่เราเคยคิดว่าเป็นสิ่งรับใช้ภายใต้การควบคุมของมนุษย์ ก็อาจมีชีวิตของมันเองไม่ต่างจากเรา…

นิทรรศการ ‘GROUND’ โดยศิลปิน พาลาภ ด่านจิตร์ตรง และ เพย์ เพียว ทันต์ นโย จัดแสดงที่ Ground Bangkok ตั้งแต่วันนี้ - 21 กรกฎาคม 2567