Bad Comic การ์ตูนของคนอยากจะวาด แต่เล่าไม่เก่ง
ว่ากันว่าถ้าเรามีความตั้งใจอะไรก็ฉุดไม่อยู่ แต่ถ้าอยากจะเป็นนักวาดการ์ตูน แต่ดันเล่าเรื่องไม่เก่งล่ะ จะทำอย่างไรให้คนอิน? แม้จะไม่รู้ว่าคนอื่นมีแนวคิดแบบไหน แต่ศิลปินที่ออกตัวแบบสุดลิ่มทิ่มประตูว่าขาดแคลนสกิลในการเล่าเรื่องสุด ๆ อย่าง ก้าน - ธีรชัย สีลาพรหม คอนเทนต์ครีเอเตอร์ และวิดีโออิดิเตอร์ กลับเลือกที่จะแสดงแพสชันของคนอยากจะวาดออกมา ด้วยการสร้างเพจ Bad Comic ขึ้นมาเสียเลย
“Bad Comic เป็นชื่อที่ผมคิดขึ้นมาเพราะพยายามจะเขียนคอมมิก แต่เขียนได้แย่ รู้สึกว่าเล่าไม่เก่ง แต่อยากเล่า อารมณ์เหมือน รู้แหละ ว่าตัวเองทำขนมไม่อร่อย แต่ช่วยกินให้หน่อยเถอะ เพราะชอบทำขนม” ศิลปินเล่าถึงความตั้งใจแรกในการสร้างเพจขึ้นมา ที่แม้จะรู้ตัวว่าแบด แต่ก็ไม่ปล่อยให้ตัวเองแซดตลอดไป
“ด้วยเหตุนี้ในเพจของผมเลยมีความสะเปะสะปะ ไม่ได้โฟกัสเรื่องใดเป็นพิเศษ มันเลยเป็นพื้นที่ที่เหมือนกับยูนิเวิร์สส่วนตัว ให้เราได้ทดลองเล่าเรื่องในหลาย ๆ แบบ ออกมาในหลาย ๆ อารมณ์ที่แตกต่างกัน ขึ้นอยู่กับแต่ละบริบทของงาน ให้คนที่ผ่านไปผ่านมา ได้ลองแวะเวียนเข้ามาชิม เข้ามาชมผลงานของเรา”
เขายังอธิบายถึงวิธีการทำงานสไตล์คนไม่ถนัดเล่าเรื่องต่อไปอีกว่า “กว่าจะออกมาเป็นรูปแบบงานสไตล์นี้ ผมทดลองทำมาหลายอย่างเหมือนกัน เลยไม่แน่ใจว่าสไตล์นี้มันเริ่มตอนไหน แค่รู้สึกว่า โทนสีสไตล์ 80s - 90s เป็นโทนที่ผมตกหลุมรัก สื่อสารได้ดี และยังมีกลิ่นอายของวันวานแฝงอยู่ภายในโทนสี ให้รู้สึกคิดถึงอยู่ ผมเลยเลือกหยิบโทนนี้มาใช้”
“แต่ถ้าถามจริง ๆ ผมว่าตัวเองไม่ได้ยึดติดกับเทคนิคใดเป็นพิเศษหรอก แต่เหตุผลที่เลือกใช้ดิจิตอลเพ้นท์ เพราะสะดวก เวลาเกิดไอเดียปุ๊ป เราแค่หยิบไอแพดขึ้นมา ก็วาดมันให้เสร็จตอนนั้นได้เลย งานของเราเลยมีความสดใหม่อยู่ แต่บางครั้งก็ไม่สามารถเล่าเรื่องทุกอย่างให้จบในภาพเดียวได้ และอาจต้องใช้ภาพกว่าสิบภาพ ถึงจะเล่าเรื่องได้ครบทุกคีย์เมสเสจ (Key Message) ตามที่ตั้งใจ”
อย่างไรก็ตาม ถึงแม้ศิลปินจะบอกว่าตัวเองเล่าเรื่องไม่เก่งเลย เล่าออกมาแล้วทุกอย่างดูสะเปะสะปะไปหมด ทว่าผลงานของเขาก็มีหลายอย่างที่เป็นเอกลักษณ์ และมีความเข้าใจง่ายผสมอยู่ในความวุ่นวายเหล่านั้นด้วย ซึ่งสิ่งที่โดดเด่นจนต้องพูดถึง ก็คือตัวละคร ‘หน้าม้า’ ที่บางครั้งก็ดูทุกข์ระทม แต่บางครั้งกลับน่าตลกจนต้องหลุดขำก๊ากออกมา โดยเจ้าของเพจ Bad Comic ได้เล่าถึงที่มาของมาสคอตประจำยูนิเวิร์สสุดโบ๊ะบ๊ะตัวนี้ให้เราฟังว่า “ทุกอย่างเกิดจากความบังเอิญทั้งสิ้น”
“มันจะมีช่วงหนึ่งที่ผมวาดรูปแบบไม่ได้คิดอะไรจริง ๆ สิ่งเกิดขึ้นเลยมีหน้าตาเป็นเส้นเบี้ยว ๆ ประหลาด ๆ คล้ายม้าตัวหนึ่ง หน้าตาตลกดี แล้วประจวบเหมาะกับช่วงนั้นผมได้เริ่มเข้าไปในวงการ NFT (Non-Fungible Token) และลงขายงานโดยตั้งรูปนี้เป็นโปรไฟล์ สักพักคนเริ่มเรียก พี่ม้า ๆ ผมก็แบบ ม้าอะไรวะ? แล้วไม่รู้ว่าเป็นอุปาทานหมู่หรืออะไร ทำไมคนเรียกม้าหลายคนจัง ผมก็เออ ม้าก็ม้า ซึ่งในความเป็นจริง พวกคุณจะรู้กันหรือไม่ว่า กระทั่งตัวผมเองก็ยังไม่รู้เลยว่าวาดอะไรออกมา ฮ่าฮ่าฮ่า”
“แต่สิ่งหนึ่งที่ได้กลับมาจากเหตุการณ์นี้คือ ไอ้ม้าตัวนี้มันสามารถสื่อสารกับคนดูได้ ไม่ได้หมายความว่ามันพูดได้นะ แต่หมายถึง ด้วยสีหน้าคาแรกเตอร์ของมันที่ดูตลก ทำให้คนมองเป็นเหมือนเพื่อนคนหนึ่ง ทำให้หลายคนพร้อมจะเป็นกันเองกับเรา”
“ด้วยความที่เราเรียนศิลปะมาตลอดหลายปี เราเลยหมกมุ่นกับการใช้เทคนิคเพื่อสร้างภาพให้เหมือนที่สุดมาโดยตลอด แต่สุดท้ายแล้วเรากลับพบว่า คำตอบที่เราต้องการ คือการสื่อสาร หลังจากนั้นเราเลยไม่ต้องการวาดให้เหมือน เพื่อให้คนมาชมเราว่าเก่ง แต่เราอยากจะสื่อสารให้คนสนุกไปกับงานของเรา จำงานของเราได้ เราอยากให้ม้าหรือตัวละครอื่น ๆ ของเรา เข้าไปโลดแล่นในซีรีบรัมของใครสักคนที่หลงเข้ามาในเพจ ทั้งโดยบังเอิญและตั้งใจ”
“ม้ามันเลยเป็นเหมือนขนมชิ้นแรกของเรา ที่เราอบแล้วออกมาอร่อยถูกปากคนในวงการ NFT จำนวนหนึ่ง ถึงแม้หน้าตามันจะไม่ค่อยดี แต่มันกินง่าย คนชิมแล้วรับรู้ถึงรสชาติของมันได้ เราเลยชอบการสื่อสารผ่านสีหน้า แล้วก็เก็บมวลอารมณ์นี้มาพัฒนางานเรื่อย ๆ ทั้งที่เป็นหน้าตาตลกอื่น ๆ บ้าง ทั้งที่อบอุ่นหัวใจบ้าง ทั้งที่ไม่สื่อสารอะไรเลยก็ยังมีอยู่”
เรียกได้ว่าจากตัวละครที่ผู้คนในวงการ NFT พากันอุปาทานหมู่ขึ้นมาเพราะความชินตา กลับกลายมาเป็นสิ่งที่สื่อสารถึงคนดูได้ง่ายกว่าที่คาดคิด และยังเป็นเหมือนทางออกที่ปลดล็อกให้ตัวศิลปินเข้าใจว่า การสื่อสารไม่จำเป็นต้องเป็นไปตามทฤษฎีใด ๆ แค่พูดออกมาในแบบที่ตัวเองทำได้ก็เพียงพอ แม้มันจะดูผสมปนเปมั่วซั่ว แต่นั่นก็คือเสน่ห์ในการเล่าเรื่องในแบบของเราเอง
“งานชุดนี้มีความแตกต่างจากงานชิ้นอื่น ๆ มาก เพราะคืองานชิ้นแรกเริ่ม Bad Comic และเป็นชิ้นที่ชอบมาก ซึ่งความพิเศษของชิ้นนี้คือการนำลูปแอนิเมชันมาใช้ เพื่อสื่อสารเรื่องราวของสังคมทุนนิยม โดยเอาสัญญะของปลาตัวโต กินปลาตัวเล็ก มาแทนความหมายของการเอาเปรียบที่เกิดขึ้นซ้ำแล้วซ้ำอีก เป็นงานที่อยากให้ทุกคนได้ชมมาก ๆ”
ดูแบบแอนิเมชันได้ที่: https://fb.watch/iv4B8rlhXu/
“แต่ก่อนไม่ใช่คนที่สนใจดอกไม้ขนาดนั้น แต่พอมาลองสังเกตดู เรามีความรู้สึกว่าดอกไม้คือสิ่งสวยงามและเป็นภาษาสากลมาก เพราะไม่ว่าใครก็ชอบดอกไม้ แล้วก็ใช้มันในการส่งต่อความรู้สึกดี ๆ”
“เป็นชุดผลงานชุดที่อยากนำเสนอสีหน้าต่าง ๆ ตอนที่ลมมันพัดเข้าหน้าแค่นั้นเลย เพราะรู้สึกว่ามันตลกดี คิดว่าคนที่ชมภาพนี้คงรู้สึกคล้ายกัน”
“งานชุดนี้เป็นชุดที่เปิดโอกาสให้ตัวเองได้ทำอะไรก็ได้โดยไม่มีแนวคิดมาครอบ งานชุดนี้จะไม่เหมือนหรือเชื่อมโยงกันเลย เป็นชุดที่ปลดปล่อยตัวเองเต็มที่”
“นั่งทบทวนถึงสิ่งที่ชอบวาดตอนเด็ก บ้านนี่แหละคือสิ่งที่ชอบวาด”
สามารถตามไปเสพ ไปชิม และไปลิ้มรสเรื่องราวของจักรวาลป่วง ๆ สไตล์ Bad Comic กันได้ที่ https://www.facebook.com/kantheerachai