แม้ล็อบสเตอร์จะปรากฏให้เห็นอยู่บ่อยครั้งในผลงานของ Salvador Dalí ศิลปินหัวหอกแห่งลัทธิเซอร์เรียลิสม์ แต่ปฏิเสธไม่ได้ว่า คงจะไม่มีผลงานไหนโดดเด่นจนเป็นภาพจำระดับไอคอนนิกในสายตาของคนทั่วไปมากเท่า Lobster Telephone โทรศัพท์สุดแรร์จากปี 1936 ที่เขาทำขึ้นเพื่อ Edward James กวีชาวอังกฤษ ผู้ที่ขึ้นชื่อว่าเป็นยอดนักสะสมไอเทมสายเซอร์เรียลในยุคนั้นโดยเฉพาะ
Lobster Telephone ประกอบด้วย 2 ส่วนหลัก ๆ ส่วนแรกคือฐานโทรศัพท์ที่สามารถใช้งานได้ตามปกติ และอีกส่วนคือหูโทรศัพท์รูปล็อบสเตอร์ที่ทำมาจากปูนพลาสเตอร์ทำสีแดง โดยส่วนหางที่เป็นตำแหน่งของอวัยสืบพันธุ์ของมันถูกจัดวางให้อยู่ฝั่งเดียวกับส่วนปากของผู้ใช้งานโทรศัพท์แบบพอดิบพอดี
นี่ไม่ใช่เรื่องบังเอิญ เพราะแม้ภาพลักษณ์ของมันจะดูขี้เล่น เป็นกันเอง แต่เริ่มแรกเดิมที ผลงานชิ้นนี้ถูกตั้งชื่อว่า Aphrodisiac Telephone หรือที่แปลไทยแบบบ้าน ๆ ว่า ‘โทรศัพท์ปลุกเซ็กซ์’ นั่นเอง นอกจากนั้น หากเราย้อนกลับไปดูแนวคิดและผลงานทั้งชีวิตของ Dalí ก็จะพบว่า เขาได้รับอิทธิพลทางความคิดมาจากนักจิตวิทยาชื่อก้องอย่าง Sigmund Freud มาไม่น้อย ไม่ว่าจะเป็นรูปแบบหรือเทคนิคไหน แต่ผลงานของเขาก็มักจะสะท้อนให้เห็นถึงความฝัน ความทรงจำ รวมไปถึงแรงปรารถนาทางเพศอยู่เสมอ
Dalí เชื่อว่า อาหารและเซ็กซ์มีความคล้ายคลึงกันอยู่หลายส่วน ไม่ใช่แค่ล็อบสเตอร์เท่านั้น แต่อาหารอย่างหอยนางรม คาเวียร์ และเห็ดทรัฟเฟิลต่างก็ถูกมองว่าเป็นอาหารที่ช่วยขับเน้นแรงกำหนัดทางเพศให้ชายหญิงได้ซู่ซ่าปึ๋งปั๋งกันตลอดคืน แต่ในขณะเดียวกัน สัตว์น้ำเปลือกแข็งที่มีก้ามบิ๊กเบิ้มอย่างล็อบสเตอร์ก็ยังมีความน่าหวาดหวั่นสำหรับคนทั่วไปอยู่ไม่น้อย นี่เองคือสาเหตุที่ในความขี้เล่นของ Lobster Telephone ก็ยังมีความรู้สึกไม่ปลอดภัยแฝงอยู่ในนั้นด้วยเช่นกัน
นอกจากตัวล็อบสเตอร์สีแดงที่นอนเด่นอยู่บนหูโทรศัพท์แล้ว Dalí ยังจัดทำ Lobster Telephone เวอร์ชั่นสีขาวล้วนขึ้นอีกแบบ โดยทั้ง 2 เวอร์ชั่นถูกผลิตซ้ำในรูปแบบเดียวกันทั้งหมด 11 ชิ้น ในปัจจุบัน พวกมันถูกกระจายไปจัดแสดงในหลายพิพิธภัณฑ์ชั้นนำทั่วโลกให้ผู้ที่สนใจได้รับชม
.
อ้างอิง:
https://www.wikiart.org/en/salvador-dali/lobster-telephone-1938
https://www.bbc.com/news/uk-scotland-46564867
