ครั้งแรกที่เราได้เห็นงานของ เมย์ - บุศยากร นามวงษ์ หรือที่หลายคนรู้จักกันในชื่อ ‘May Mood’ ก็สะดุดตาทันทีตรงความเรียบง่ายที่ไม่ธรรมดา เธอมักหยิบสิ่งรอบตัวใกล้ ๆ มาถ่ายทอด ไม่ว่าจะเป็นเก้าอี้ไม้ของแม่ รถเข็นริมทาง หรือบรรยากาศตลาดนัดแบบไทย ๆ แล้วแปลงออกมาในรูปของงานวาดที่ใช้ สีไม้ เป็นเทคนิคหลัก กลายเป็นผลงานที่เต็มไปด้วยความสดใส อบอุ่น และมีเสน่ห์เฉพาะตัวที่ทำให้เรื่องเล็ก ๆ ในชีวิตประจำวันดูพิเศษขึ้นมาอย่างน่ารัก

เมย์เรียนจบจากคณะสถาปัตยกรรมศาสตร์ ผังเมืองและนฤมิตศิลป์ สาขาออกแบบนิเทศศิลป์ มหาวิทยาลัยมหาสารคาม และเริ่มทำงานวาดภาพประกอบมาตั้งแต่สมัยเรียนจนถึงปัจจุบัน สิ่งที่กลายมาเป็นลายเซ็นชัดเจนคือการใช้สีไม้ที่สดใส ร่วมกับการตัดทอนรูปร่างให้ง่ายขึ้น ไม่สมจริงเกินไป แต่กลับทำให้ดูน่ารักและเข้าถึงได้

เมื่อเราถามถึงที่มาของนามปากกา May Mood เธอก็เล่ายิ้ม ๆ ว่าจริง ๆ มาจากภาพยนตร์เรื่อง Mad Max ที่ทำให้เธออยากหาคำคุณศัพท์ที่สะท้อนความเป็นตัวเอง เดิมเคยใช้คำว่า Moody May แต่รู้สึกไม่ค่อยเป็นมิตรเท่าไร เลยเปลี่ยนมาใช้เป็น May Mood ที่เรียบง่ายและเข้ากับบรรยากาศงานของเธอมากกว่าแทน

เธอแชร์ให้ฟังถึงที่มาแรงบันดาลใจว่า “แรงบันดาลใจของเรามักมาจากสิ่งที่พบเห็นในชีวิตประจำวันค่ะ แล้วก็งานที่เราชอบดู ทั้ง Travel sketch, Urban sketch หรือ Food sketch ครั้งหนึ่งเราลองวาดเก้าอี้ไม้ของแม่ แล้วมีคนบอกว่าน่ารักมาก มันเลยกลายเป็นงานที่ทำให้หลายคนเริ่มติดตาม จากจุดนั้นเราก็เลยอยากลองวาดสิ่งอื่น ๆ รอบตัวให้ออกมาน่ารักค่ะ อยากเป็นนักวาดที่หยิบจับอะไรก็ดูน่ารัก”

เรายังชวนเธอคุยถึงที่มาที่ไปของการเลือกใช้สีไม้เป็นเทคนิคหลักในการทำงานด้วย ซึ่งเธอก็บอกเราว่า “จริง ๆ ในช่วงค้นหาตัวเอง เราลองใช้เทคนิคหลายอย่างมากค่ะ แต่สุดท้ายก็ชอบสีไม้ที่สุด ชอบผิวสัมผัสของการสานเส้นแบบลวก ๆ การไล่น้ำหนัก การผสมสี มันมีสเน่ห์ ดูจริงใจ และอบอุ่น”

เธอกล่าวต่อว่า “ส่วนเรื่องการฝึกฝน มีคนเคยบอกเราว่า ‘ถ้าไม่รู้จะเริ่มตรงไหน ให้เริ่มจากพื้นฐานก่อน’ เราก็เริ่มจากแยกองค์ประกอบของภาพ ทั้งจุด เส้น สี รูปร่าง รูปทรง พื้นผิว แล้วมาดูว่าเราชอบเส้นแบบไหน ชอบการใช้สีของศิลปินคนนี้ การใช้รูปร่างของการ์ตูนเรื่องนั้น เอามารวมกัน จากนั้นก็ฝึกวาดบ่อย ๆ จนกว่าจะชอบสไตล์ของตัวเองค่ะ”

“อย่างช่วงนี้เราก็จะหลงใหลในการวาดร้านรถเข็น ร้านอาหารริมทาง และร้านพุ่มพวงค่ะ ชอบทั้งองค์ประกอบตัวอักษรและบรรยากาศของร้าน” เมย์เสริมอีกว่า “ตอนนี้เราอยากเอาผลงานมาทำเป็นสินค้า กำลังพัฒนาลายเส้นให้เหมาะกับการไปอยู่บนสินค้า และอีกสิ่งที่อยากทำมาก ๆ คือ Art Book เวลาเปิดดู Art Book จะมีแรงบันดาลใจใหม่ ๆ ในการวาดรูปค่ะ ถ้ามีโอกาสทำจริง ๆ อยากทำแนวเที่ยว กิน วาดรูป ประมาณนี้เลย”

เธอทิ้งท้ายว่า “จริง ๆ งานส่วนใหญ่ของเมย์ก็ไม่ได้มีความลึกซึ้งอะไรมาก ออกไปทางตื้นเขินเห็นอะไรก็จับมาวาด แค่คิดว่าเป็นสิ่งธรรมดาที่วันหนึ่งน่าจะคิดถึงมาก ๆ”

ตลาดนัด haul

เราชอบไปเดินตลาดกับแม่ทุกอาทิตย์ ชอบซื้อของกินกลับบ้านเยอะ ๆ ภาพนี้เลยเป็นภาพอาหารล่าสุดที่วาด ชอบโทนสี และรู้สึกว่าเทคนิคดีขึ้นกว่าแต่ก่อน

รถพุ่มพวง

รถพุ่มพวง เป็นรถที่เคยขับผ่านบ้านทุกเช้า เวลาเดิม เพลงเดิม ประโยคเดิม ๆ เลยกลายเป็นส่วนหนึ่งใน routine ก่อนไปโรงเรียนของเรา

กาแฟโบราณ

ขณะกำลังเดินเล่น เราก็ได้เจอรถกาแฟโบราณคันนี้ค่ะ ชอบ typography กับองค์ประกอบที่รุงรัง แต่ดูมีเสน่ห์

ของกินหน้าโรงเรียน

สมัยเรียนชอบซื้อกินก่อนเข้าแถว ทำให้นึกถึงช่วงเวลาที่สนุกกับเพื่อน ๆ มัธยม

ใครที่ชอบภาพวาดที่เรียบง่ายที่หยิบเอาเรื่องราวใกล้ตัวมาเล่าอย่างน่ารัก น่าคิดถึง ก็สามารถติดตาม เมย์ - บุศยากร นามวงษ์ หรือ May Mood ได้ที่ https://www.instagram.com/maym00d/