‘การสิ้นสูญของแดนมหัศจรรย์’ คือผลงานล่าสุดของศิลปินสายปล่อยพลัง กาแฟ — ถวิกา สว่างวงศากุล ซึ่งในนิทรรศการเดี่ยวครั้งแรกของเธอนี้ กาแฟก็พาเราไปสำรวจการล่มสลายของสิ่งที่เรียกว่า ‘พื้นที่ปลอดภัยของวัยเด็ก’
กาแฟเป็นศิลปินรุ่นใหม่ที่มีงานสุดแสนเป็นเอกลักษณ์เฉพาะตัว และเริ่มจัดแสดงผลงานตั้งแต่เธอยังเป็นนิสิตในรั้วมหาวิทยาลัย โดยงานของเธอมักเป็นการใช้เส้น สี และสื่อศิลปะต่าง ๆ เป็นสื่อกลางในการระบายความกราดเกรี้ยวของคนรุ่นใหม่
และเมื่อโลกนี้ไม่ใช่ที่ของดอกไม้ใบหญ้าแสนเบาสบาย แต่คือความบ้าคลั่งที่ต่อคิวเข้ามาเขย่าจิตใจ สิ่งที่บัณฑิตศิลปกรรมคนนี้ถ่ายทอดออกมาจึงคือรอยระเบิด ของมวลอารมณ์วัยรุ่นที่วิ่งชนกันอยู่ภายใน กระจายออกมาเป็นรูปทรงนามธรรมจากสีสเปรย์ และถ้อยคำพึมพำที่เขียนไปอย่างใจอิสระ ทำให้ห้องนี้เป็นพื้นที่ปลดปล่อย เหมือนในช่วงเวลาแห่งการแสวงหาของวัยรุ่น
งานของกาแฟคือการชวนให้เราเปิดใจให้กว้าง เพื่อให้ได้ยินเสียงอัดอั้นของวัยรุ่นแห่งยุคสมัยนี้ ที่กำลังตะโกนร้องบอกผู้ใหญ่ผู้นิ่งเฉยด้วยน้ำเสียงแห่งความเศร้า กังวล ตื่นเต้น หรือบางครั้งก็สบายใจ ซึ่งถึงจะมีน้ำเสียงแบบไหน ก็สำคัญไม่แพ้ปัญหาที่เราเจอเลย อย่างในภาพหนึ่ง ซึ่งแถบสีที่เปื้อน สื่อถึงประจำเดือน เรื่องที่ถึงผู้หญิงคนไหนไม่ชอบก็ต้องอยู่กับมันให้ได้ ซึ่งชวนคิดไปถึงปัญหาของคนอื่น ๆ ที่ต้องอยู่กับอะไรที่ไม่ชอบ แต่บางทีก็ต้องฝืนทนไป
ไม่ว่าจะปัญหาอะไร ขอแค่ระบายออกมาบ้างก็คงช่วยให้อุ่นใจไม่น้อย ชีวิตใครกำลังเติบโตสู่ช่วงวัยยาก ๆ Neverland’s End ก็คงเป็นเพื่อนที่พร้อมมากอดคอบอกลาคอมฟอร์ตโซน มาเติบโตสู่เส้นทางข้างหน้าด้วยกันได้
นิทรรศการ Neverland’s End โดย กาแฟ (ถวิกา สว่างวงศากุล) จัดแสดงที่ Gallery VER Project Room ตั้งแต่วันนี้ถึง 17 กันยายนนี้
ย้อนอ่านบทสัมภาษณ์ของกาแฟกับเราได้ที่ https://groundcontrolth.com/blogs/thavika-savangwongsakul
